من احمدي‌نژاد نيستم! – اخبار ما

روحاني روز دوشنبه در يك كنفرانس خبري سخنان مهم و روشني را بيان كرد. از ناكارآمدي اصل 113 قانون اساسي در مورد اختيارات رئيس جمهور با تفسير شوراي امنا تا اتفاق نظر برخي مخالفان دولت با دشمنان خارجي نظام. وي از ارزان فحاشي نسبت به دولت انتقاد كرد و پرسيد ، “آيا كسي جرات توهين به دادگستري يا نيروهاي مسلح را دارد؟” تقريباً تمام سخنراني هاي وي در رسانه ها “تيتر يك” بود ، اما جملاتي كه در ابتدا خوانديد شايد تاريخي ترين آنها در كنفرانس مطبوعاتي روز دوشنبه بود. جملاتي كه تكليف آينده سياسي حسن روحاني را براي همه روشن كرد. وي اين را در پاسخ به س fromال خبرنگار روزنامه جوان بيان كرد. موضوع س pressال مطبوعات اين بود كه بودجه 1400 مي تواند رئيس جمهور بعدي را در يك گردو قرار دهد ، اما روحاني گفت: “اين فكر را پاك كن”.

كنفرانس مطبوعاتي روحاني ، 15 دسامبر 1999

سخنان روحاني “فقط” پاسخ روزنامه نگار جوان نبود. بهتر است بگوييم كه “اصلا” خطاب به اين خبرنگار نبود ، بلكه به كساني گفته مي شد كه مدتهاست كليد پروژه “بني صدر” روحاني را مي گذارند و مي خواستند از روشهاي مختلف عليه او عليه رژيم يا به عبارت دقيق تر ، عليه خود آيت الله خامنه اي استفاده كنند. آن را نشان دهيد ، اما موفق نشديد. مشخص نيست كه روحاني “بني صدر” نبود زيرا مجلس بي كفايتي سياسي خود را در مورد سازوكارهاي قانون اساسي اعلام نكرد و او دو سال پس از رياست جمهوري از كشور فرار نكرد. بعيد است “خاتمي” باشد ، زيرا اين دو نفر اساساً از دو نظام اخلاقي جداگانه پيروي مي كنند و به عبارت ساده تر ، سيستم آنها متفاوت است. خاستگاه خاتمي فرهنگ و رهبري است و ريشه هاي معنوي وي دفاع و ديپلماسي است. بنابراين ، سالها بعد ، شما هنوز مي بينيد كه خاتمي فقط به مناسبت مرگ افراد يا وقوع برخي از حوادث پيام مي دهد. در آن مدت ، وي يا تسليت گفت يا نصيحت كرد. اين روحيه خاتمي است.

اما اگر بخواهيم تعارف ها را كنار بگذاريم ، اصل سخنان ديروز رئيس جمهور اين بود كه “من احمدي نژاد نيستم”. تمام نشانه هايي كه وي داد احتمال اينكه كنايه از احمدي نژاد باشد را تقويت مي كند. “من نيامدم كه حاكم شوم و بعد آنجا را ترك كنم” ، “من فردي نيستم كه مرتب به مصاحبه مي رود” ، “من از روز اول حركت بوده ام و مسئوليتي هم بر عهده من بوده است” و خصوصاً جمله “سيستم و دولت براي من مهم است”. احمدي نژاد در تاريخ سياسي ايران داراي ارزش است؟ احمدي نژاد 8 سال آمد و سپس بالاترين سطوح را با بالاترين زاويه رژيم ترك كرد ، با مصاحبه هاي منظم و توئيت هاي مرتبط و غيرمرتبط ، و هيچ تأثيري در مبارزات انقلاب اسلامي از روز اول تا كل دوره. وي پس از پيروزي در انقلاب – به جز دوران رياست جمهوري – از مسئوليت بالايي برخوردار بود و عملكرد وي در “نظام و سرزمين” نشان داد كه در بسياري از جاها بقاي و مشا per و متفكران و رفقاي جوان وي از اركان نظام مهمتر بودند ؛ وي ضمن مخالفت آشكار با رهبر معظم انقلاب ، كه به وي توصيه مي كرد خود را براي رياست جمهوري نامزد نكرد ، صريحاً از دادگستري ايران براي زنده ماندن خود س questionال كرد ، حاج قاسم سليماني را براي زنده ماندن وي پرداخت كرد و اين جمله كوتاه و بي پروا ، همه شايعات اثبات نشده روح الله زم را برانگيخت. در مورد جاسوسي از دختر رئيس وقت دادگستري ، آمولا لاريجاني ، به عنوان رئيس جمهور سابق ؛ بعداً شايعه اي كه زام گفت دروغ بود.

احمدي نژاد پيش از دادگاه تجديدنظر تهران ، كه بقايي را محاكمه كرد ، 25 بهمن 1385

روحاني روز گذشته به همه گفت كه در غيرمعمول ترين حالت با رژيم ، هاشمي رفسنجاني به روز مي شود ، كه پيام تفصيلي وي توسط آيت الله خامنه اي براي درگذشت وي و تا آخرين روز زندگي خود رهبر معظم انقلاب ، رئيس مجلس عالي مشاوره و تشخيص بيوگرافي نوشته شده است.

آيا روحاني بعد از همه اين توصيفات از همان روز اول جنبش و همه سالهاي پس از انقلاب واقعاً حاضر و مسئول است؟ اسناد سياسي و معاصر ايران سخنان روحاني را تأييد مي كند. در ادامه ، ما فقط حضور روحاني را در برخي مواضع بررسي خواهيم كرد و كاري به عملكرد وي نداريم.

روحاني قبل از انقلاب

در اوايل جواني ، حسن روحاني فعاليت سياسي خود را به پيروي از امام راحل آغاز كرد. وي از سال 1344 سفرهاي تبليغاتي و سخنراني هاي خود عليه دولت پهلوي را در شهرهاي مختلف ايران آغاز كرد و در اولين سفر خود توسط مأموران دستگير شد و البته اين آخرين دستگيري نبود ، زيرا وي در طول سالهاي جنگ بارها دستگير و منبر منع شد.

روحاني اولين كسي بود كه بنيانگذار جمهوري اسلامي را “امام” خواند. وي اين كار را در نوامبر 1977 هنگام بزرگداشت آيت الله مصطفي خميني در مسجد ارك تهران انجام داد. درست در اواسط يك دوره خطرناك ، در حالي كه حضرت امام خميني (ره) در تبعيد بودند ، چنين اقدامي مي توانست براي روحاني بسيار گران تمام شود.

پس از آزار و اذيت ساواك ، به توصيه آيت الله دكتر. بهشتي و آيت الله مرتضي مطهري ، كشور را ترك كردند و مدتي براي دانشجويان خارج از كشور سخنراني و تبليغ كردند. وي پس از ورود به پاريس به امام پيوست.

روحاني يك بار در حالي كه قبل از انقلاب در اسكاتلند زندگي و تحصيل مي كرد ، به ظن فعاليت سياسي توسط پليس دستگير شد. در آخرين سال رژيم پهلوي ، پليس انگليس روحاني را دستگير و وي را دستگير كرد.

روحاني بعد از انقلاب

اما پس از پيروزي انقلاب ، حسن روحاني در اولين اقدام خود در سال 1979 ، ارتش آشفته اي ترتيب داد و پادگان ها را متلاشي كرد.

وي همچنين در اوايل انقلاب ، هنگامي كه بحث با گروههاي ماركسيست شديد بود ، از افكار آنها انتقاد كرد و در مناظره با رهبر مجاهدين خالكا (منافقين) آنها را به تلاش براي تحميل و تحريف و تقسيم آيات ماركسيستي از قرآن متهم كرد. قرآن را با آنها بياوريد و تطبيق دهيد.

روحاني در مجلس

حسن روحاني در سال 1980 از حوزه انتخابيه سمنان به عنوان نماينده دوره اول مجلس مشورتي اسلامي انتخاب شد و طي مدت بيست سال (1980 تا 2000) به مدت پنج دوره در مجلس قانونگذاري حضور داشت. وي معاون اول رئيس مجلس (در دوره هاي چهارم و پنجم) و رئيس كميسيون هاي دفاع (دوره اول و دوم) و سياست خارجي (در دوره هاي چهارم و پنجم) بود.

روحاني در جنگ

روحاني در دوران دفاع مقدس مسئوليت هاي متعددي داشت ، از جمله عضويت در شوراي عالي دفاع (1982-1988) ، عضويت در شوراي عالي پشتيباني جنگ و رئيس كميسيون اجرايي آن (1986-1988) ، معاون فرمانده جنگ (از 1983) وي تا سال 1985 رئيس ستاد مركزي ستاد مركزي خاتم الانبيا (از 1985 تا 1987) و فرمانده پدافند هوايي كل ايالت (از 1985 تا 1991) بود.

روحاني بين سالهاي 1988 و 1989 به عنوان معاون فرمانده كل نيروهاي مسلح منصوب شد.

روحاني در كنار هاشمي در خرمشهر ، 1364

پس از پايان جنگ ، درجه دوم پيروزي به حسن روحاني به همراه تعدادي از فرماندهان سپاه و ارتش اعطا شد و در مراسم دوم در سالگرد آزادسازي خرمشهر ، به همراه گروه ديگري از فرماندهان و مسئولان پشتيباني جنگ ، درجه يك اعطا شد. آ. معظم له تمام توان را دريافت كردند.

عضويت و رياست هيئت نظارت بر صدا و سيماي ايران از سال 1980 تا 1983 از ديگر مسئوليت هاي وي در دوره پس از انقلاب بود.

روحاني در سياست داخلي

روحاني پس از بازنگري در قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران و تشكيل شوراي عالي امنيت ملي ، به عنوان نماينده آيت الله خامنه اي در اين شورا تا سال 1392 كه به عنوان رئيس جمهور انتخاب شد و 16 سال (از سال 1989 تا 2005) در سمت خود بود. اكبر هاشمي رفسنجاني و سيد محمد خاتمي در دوران رياست جمهوري وي دبير شوراي عالي امنيت ملي بودند.

وي همچنين به مدت 13 سال (از 1989 تا 1997 و از 2000 تا 2005) مشاور رئيس جمهور در امور امنيت ملي بود.

روحاني در سال 1991 به عضويت شوراي اعزام منصوب شد و از آن زمان تاكنون اين سمت را بر عهده داشته است. وي همچنين رئيس كميسيون هاي سياسي ، امنيتي و دفاعي اين مجمع است.

روحاني در زمان تصدي منشي خود در شوراي عالي امنيت ملي

روحاني به نمايندگي مجلس خبرگان رهبري در انتخابات ميان دوره اي سومين دوره مجلس خبرگان رهبري در تاريخ 20 فوريه 1999 انتخاب شد. وي در سال 2006 به عنوان نماينده استان تهران در دوره چهارم اين مجلس انتخاب شد. كرسي هاي وي در مجلس خبرگان رئيس كميسيون سياسي اجتماعي اين مجمع (از سال 1380 تا 1385 و از سال 1392 تاكنون) و عضو هيئت مديره و رئيس دبيرخانه اين مجمع در تهران (از سال 1385 تا 1387) بود.

مهمترين سمت وي ​​در زمينه سياست داخلي ايران ، رياست جمهوري اي است كه از سال 1992 به بعد بر عهده دارد.

روحاني در سياست خارجي

روحاني 678 روز در پرونده هسته اي ايران بود. با افزايش تنش ها و اختلاف نظرها بين وزارت امور خارجه و سازمان انرژي اتمي ، تصميم گرفته شد با پيشنهاد كمال خرازي وزير وقت خارجه وقت و موافقت رئيس جمهور وقت و ساير اعضاي اجلاس هسته اي قوي و كارآمد از نظر سياسي تشكيل شود. از نظر فني و قانوني ، حسن روحاني بايد مسئول مذاكرات باشد تا بتواند برنامه اي جامع براي ادامه كار با اختيارات ويژه تهيه كند و هماهنگي هاي لازم را بين دستگاه هاي مربوطه ايجاد كند. بدين ترتيب با صدور حكم سيد محمد خاتمي و تأييد آيت الله هامنه اي ، حسن روحاني مسئول پرونده هسته اي ايران در 14 آنلاين 1361 شد.

روحاني در گفتگو درباره سعدآباد

پس از روي كار آمدن دولت احمدي نژاد ، حسن روحاني پس از 16 سال در 24 مرداد 1363 از سمت دبير شوراي عالي امنيت ملي استعفا داد و علي لاريجاني به عنوان دبير جديد منصوب شد. البته لارياني با سياست دولت جديد كنار نيامد و در 19 اكتبر 1986 استعفا داد و جاي خود را به سعيد جليلي داد.

روحاني بعد از رياست جمهوري

واقعيت اين است كه هنوز هيچ كس نمي داند برنامه روحاني براي دوره بعد از رياست جمهوري چيست ، اما او خودش گفت: “من شخصي نيستم كه آمدم و مي خواهم حكومت كنم و بعد بروم ، به جايي بروم و مصاحبه هاي منظم انجام دهم” …

انتهاي پيام